Ontwikkelingsproces van lithium-ionbatterijen

Lithium-ionbatterijen werden voor het eerst voorgesteld door Stanley Whittingham, die in de jaren zeventig bij Exxon werkte en nu aan de Binghamton University zit.

In 1980 ontdekten John B. Goodenough, Koichi Mizushima en anderen lithiumcobaltoxide (LiCoO2), het positieve elektrode materiaal van lithium-ionbatterijen, aan de Universiteit van Oxford in het Verenigd Koninkrijk..

In 1991 heeft Sony met succes lithium-ionbatterijen ontwikkeld. De praktische toepassing ervan vermindert het gewicht en het volume van draagbare elektronische apparaten zoals mobiele telefoons en notebooks aanzienlijk,Aangezien de lithium-ionbatterij niet het zware metaal cadmium bevat, in vergelijking met de nikkel-cadmiumbatterij,de verontreiniging van het milieu wordt sterk verminderd.

De lithium-ionbatterij die vaak wordt genoemd in de 3C-industrie is eigenlijk een lithium-cobaltoxide-batterij.een positieve elektrode met gebruik van kobaltEen lithium-ionbatterij voor het transport van lithium, bestaande uit een ionische elektrolyt.De primaire lithium-ionbatterij kan gebruik maken van lithium metaal of lithium intercalatie materiaal als de negatieve elektrode.

De ontwikkeling van de lithium-ionbatterijenindustrie is al meer dan twintig jaar geconcentreerd in de 3C-industrie.en het wordt minder gebruikt in de markt voor energieopslag en batterijen (instantane grote stroom) met een grotere markteconomie, die betrekking heeft op zuiver elektrische voertuigen, benzine-elektrische hybriden Voertuigen, middelgrote en grote UPS, zonne-energie, grote energieopslagbatterijen, elektrische handgereedschappen, elektrische motorfietsen,elektrische fietsen, ruimtevaartapparatuur en batterijen voor vliegtuigen, enz.

Een van de belangrijkste redenen is dat het kathodemateriaal lithiumcobaltoxide (LiCoO2,de meest voorkomende lithium-ionbatterij) die in het verleden in lithiumbatterijen werd gebruikt, is duur en moeilijk toe te passen in speciale omgevingen zoals punctieHet is vooral kritiek op het feit dat het niet voldoet aan de absolute veiligheidsvereisten van de mensen.

Tegelijkertijd kan de lithium-cobaltoxidebatterij het doel van snelle opladen en het volledig vermijden van secundaire verontreiniging niet bereiken.een beschermingscircuit moet zodanig zijn ontworpen dat overbelasting of overontlading wordt voorkomen;De situatie van de wereldwijde merk NB exploitanten investeren veel geld om te herstellen.

De Democratische Republiek Congo, de grootste producent van kobalt ter wereld, heeft veel oorlogen en onrust.Dit heeft geleid tot de stijgende prijs van kobalt.Door de stijgende prijs van kobalterts is het poeder van lithiumcobaltoxidebatterij nu gestegen van oorspronkelijk 40 dollar per kilogram naar 60 tot 80 dollar.Volgens de kwaliteit van lithium-ijzerfosfaatpoederDe prijs per kilo is 30 tot 80 dollar.

In de afgelopen twintig jaar hebben de industrie en de academische wereld in verschillende landen al ontelbare personeelsbestanden en middelen geïnvesteerd in O&O.voortdurend op zoek naar nieuwe materialen die het LiCoO2-probleem kunnen vervangen of oplossen, omdat volgens statistieken de totale economische omvang van de wereldwijde markt voor energie- en energieopslagbatterijen zo hoog is als 50 miljard dollar per jaar,Dit is veel groter dan de jaarlijkse vraag naar lithiumcobaltoxide batterijen van 5 miljoen ton.Van juli 2006 tot heden, inclusief Deeya Energy, die heeft geïnvesteerd in energieopslagapparatuur, Infinite Power Solution, die dunne-film lithiumbatterijen ontwikkelt,en is optimistisch over de nieuwe generatie lithium-ion batterijen—Lithium Ferrous Phosphate (LFP, Lithium Ferrous Phosphate), A123 Systems in de Verenigde Staten,Taiwanse bedrijven zoals Aleees en Canada's Phostech Lithium hebben snel grote sommen geld opgehaald uit wereldwijd risicokapitaal en andere financieringsbronnen..